ستاره شدم تا که در شب تاریک به چشمهای تو چشمک زدن بیاموزم
و در سیاهی این آسمان غمدیده نگاه منتظرم را به چشم تو دوزم
ولی میان نفسهای تو غمی پیداست که خنده روی لبم بی دریغ میمیرد
نگاه های تو از دور میرسد تا چشم اگرچه باز قرار از وجود میگیرد
هنوز باورم از دوری تو در تردید اگرچه عین حقیقت , جدایی ماست
ولی نگاه کن این قلب یخ زده را هنوز منتظر بوسه های آتشزاست
بیا،بیا و مرا در سکوت جا مگذار که تاب رفتن تو در توان این دل نیست
بیا،بیا و سوال مرا تو پاسخ گو دلیل قهر تو و ترک دستهایم چیست
قسم به اسم قشنگت که تا جهان باقیست فقط به یاد تو ،شبها قرار میگیرم
اگر بیایی و من بی خبر به خواب روم چوصبح میرسد از راه، من خراب میمرم