از آن زمان که مخمل چشمانمان کمی
ساییده شد به هم
در اشکهای من
تصویری از نگاه تو
منقوش مانده است
با رفتنت
غریبه ترین سایه شد تنم
هرچند
از نسیم لبت آبشار لب
پر جوش مانده است
در ذهن من دوباره کلامی مکرر است
با انعکاس نام تو ای نازنین نگار
هرچند شمع زبانم بدون تو
خاموش مانده است.